Het was een rustige nacht. Oordopjes en nog steeds harde matrassen, zorgden ervoor dat we als herboren opstonden. Dorien maakte enkele omeletten op het campingvuurtje, we braken de tent af, spraken met Mir onderweg af en vertrokken.
Even voorbij Burgos reden we de Meseta, een hoogvlakte tussen Burgos en Léon, binnen. Uitgestrekte graanvelden en velden bezaaid met stenen wisselden er elkaar af. Nadat we nog enkele kleine hellingen overwonnen hadden, begonnen we aan de afdaling richting Castrojeriz. En of deze afdaling tegenviel!! De hitte en de tegenwind zorgden ervoor dat we bijna niet vooruit geraakten.
Een tiental km voor Castrojeriz reden we dwars door de ruïnes van een oude abdij. Het was de abdij van San Anton. In de muur van de abdij zagen we twee nissen waar paters vroeger brood en wijn plaatsten voor de pelgrims.
Een half uurtje later bereikten we de camping. De camping lag aan de voet van een berg met daarop de ruïne van een tempelierburcht. Idyllisch! Pete besloot om na het rechtzetten van de tent en het douchen een uiltje te knappen. De hitte en het fietsen hadden zijn tol geëist.
Op een knip en een wip was Pete terug topfit en na een kaartje gelegd te hebben, trokken we naar het centrum op zoek naar wat verfrissing en eten. Op aanraden van een oude kruidenier, belandden we op een mooi terras met weids uitzicht. In afwachting van de heerlijke steak met Rochefortsaus, stelden we het thuisfront telefonisch gerust.
Even voorbij Burgos reden we de Meseta, een hoogvlakte tussen Burgos en Léon, binnen. Uitgestrekte graanvelden en velden bezaaid met stenen wisselden er elkaar af. Nadat we nog enkele kleine hellingen overwonnen hadden, begonnen we aan de afdaling richting Castrojeriz. En of deze afdaling tegenviel!! De hitte en de tegenwind zorgden ervoor dat we bijna niet vooruit geraakten.
Een tiental km voor Castrojeriz reden we dwars door de ruïnes van een oude abdij. Het was de abdij van San Anton. In de muur van de abdij zagen we twee nissen waar paters vroeger brood en wijn plaatsten voor de pelgrims.
Een half uurtje later bereikten we de camping. De camping lag aan de voet van een berg met daarop de ruïne van een tempelierburcht. Idyllisch! Pete besloot om na het rechtzetten van de tent en het douchen een uiltje te knappen. De hitte en het fietsen hadden zijn tol geëist.
Op een knip en een wip was Pete terug topfit en na een kaartje gelegd te hebben, trokken we naar het centrum op zoek naar wat verfrissing en eten. Op aanraden van een oude kruidenier, belandden we op een mooi terras met weids uitzicht. In afwachting van de heerlijke steak met Rochefortsaus, stelden we het thuisfront telefonisch gerust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten