PROLOOG
“Als ik vijftig word, wil ik nog eens naar Compostela fietsen”. Deze woorden waren de aanzet voor ons fietsavontuur naar Compostela. Nauwelijks had Pete zijn wens kenbaar gemaakt, of hij had al enkele volgelingen. Vol enthousiasme begonnen we aan de voorbereidingen van de trip, maar reeds snel doken de eerste problemen op: wat in geval van problemen met de fietsen, hoe kregen we onze fietsen ter plaatse, het overnachten,...??
Voor het eerste probleem kwam Pete met een geweldig voorstel op de proppen. In het THHI werd voor de eerste maal de avondcursus fietstechnieken ingericht. Om toch enige notie van de wondere wereld van de fiets te krijgen, besloten we ons allebei in te schrijven voor de cursus. De één al wat meer gemotiveerd dan de ander…
Het transportprobleem was een ander paar mouwen. Verschillende pistes werden onderzocht(vliegtuig, trein, bus), maar bleken allemaal aan de prijzige kant. De oplossing kwam uiteindelijk uit onverwachte hoek. Omdat ze problemen had met de rug, besloot Mir om niet mee te fietsen in Spanje. Ze offerde haar ontluikende fietscarrière op en werd chauffeuse van ons select gezelschap.
Begin mei ondernamen we een eerste test aan de Moezel met een fietsdriedaagse. Mir werd hier al dadelijk geconfronteerd met GPS-problemen en ikzelf kon mijn kennis van het fietsenmaken ook al uittesten. Het transport, het fietsen en het overnachten werden zeer goed verteerd en vol vertrouwen zagen we de trip naar Spanje tegemoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten