Bij het opstaan bleek de eerste rit goed verteerd. Niemand had last van stramme spieren of andere problemen en na het ontbijt in de hostal werden de fietsen terug van stal gehaald.
In een miezerig weertje begonnen we aan de tocht richting Cizur Menor. Tot Zubiri volgde een steile en bochtige afdaling waar we met grote snelheid naar beneden donderden. Een plots uitwijkmanoeuvre en het gladde wegdek deden me zowaar uit de bocht gaan. Met veel moeite kreeg ik mijn fiets terug onder controle in de berm. Na dit voorvalletje werd de afdaling met lagere snelheid verder gezet.
Even voor Pamplona hadden we met Mir afgesproken. Peter zag het eerst niet zitten om Mir door het drukke Pamplona te laten rijden en stelde voor om in de buurt een hostal te zoeken. Deze bleek echter volzet en vermits we nog maar 35km gereden hadden, besloten we om verder te rijden tot Cizur Menor, een dorpje net voorbij Pamplona.
We passeerden Pamplona langs een drukke randweg, waar we een prachtig zicht hadden op het stadscentrum en de kathedraal. Eens uit de drukte, bereikten we al snel Cizur Menor. Mir was nergens te vinden en wat telefoontjes en sms’jes later bleek dat de GPS haar naar het naburige dorpje, Cizor Major had gestuurd.
In afwachting van haar komst gingen we al op zoek naar een slaapplaats, maar alles bleek volzet. Terwijl Dorien en ik onze dorst gingen lessen in een plaatselijk cafeetje, gingen Pete en Mir terug naar Cizur Major om een slaapplaats te regelen. Na 2 pogingen lukte het hen om 2 kamers te bemachtigen in hostal Nekea. Het goede nieuws werd in het café gevierd met een bocadillo, wat vino tinto en een cigarillo.
Ondertussen was het zonnetje te voorschijn gekomen en genietend van de warmte fietsten we achter Mir naar onze hostal.
Na een heerlijk bad, vertrokken we naar de stad der stieren, Pamplona. Gelukkig waren de festiviteiten ter ere van de heilige San Fermin al een tijdje achter de rug, zodat we Pamplona rustig konden verkennen. Tijdens deze feesten worden de stieren opgejaagd door de nauwe straten tot aan de arena. Al kuierend door smalle steegjes belandden we uiteindelijk op een zonovergoten terrasje op de Plaza Major. Na genoten te hebben van een grande cerveza en onze nieuwe sigaren keerden we terug naar de hostal.
In een miezerig weertje begonnen we aan de tocht richting Cizur Menor. Tot Zubiri volgde een steile en bochtige afdaling waar we met grote snelheid naar beneden donderden. Een plots uitwijkmanoeuvre en het gladde wegdek deden me zowaar uit de bocht gaan. Met veel moeite kreeg ik mijn fiets terug onder controle in de berm. Na dit voorvalletje werd de afdaling met lagere snelheid verder gezet.
Even voor Pamplona hadden we met Mir afgesproken. Peter zag het eerst niet zitten om Mir door het drukke Pamplona te laten rijden en stelde voor om in de buurt een hostal te zoeken. Deze bleek echter volzet en vermits we nog maar 35km gereden hadden, besloten we om verder te rijden tot Cizur Menor, een dorpje net voorbij Pamplona.
We passeerden Pamplona langs een drukke randweg, waar we een prachtig zicht hadden op het stadscentrum en de kathedraal. Eens uit de drukte, bereikten we al snel Cizur Menor. Mir was nergens te vinden en wat telefoontjes en sms’jes later bleek dat de GPS haar naar het naburige dorpje, Cizor Major had gestuurd.
In afwachting van haar komst gingen we al op zoek naar een slaapplaats, maar alles bleek volzet. Terwijl Dorien en ik onze dorst gingen lessen in een plaatselijk cafeetje, gingen Pete en Mir terug naar Cizur Major om een slaapplaats te regelen. Na 2 pogingen lukte het hen om 2 kamers te bemachtigen in hostal Nekea. Het goede nieuws werd in het café gevierd met een bocadillo, wat vino tinto en een cigarillo.
Ondertussen was het zonnetje te voorschijn gekomen en genietend van de warmte fietsten we achter Mir naar onze hostal.
Na een heerlijk bad, vertrokken we naar de stad der stieren, Pamplona. Gelukkig waren de festiviteiten ter ere van de heilige San Fermin al een tijdje achter de rug, zodat we Pamplona rustig konden verkennen. Tijdens deze feesten worden de stieren opgejaagd door de nauwe straten tot aan de arena. Al kuierend door smalle steegjes belandden we uiteindelijk op een zonovergoten terrasje op de Plaza Major. Na genoten te hebben van een grande cerveza en onze nieuwe sigaren keerden we terug naar de hostal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten